Co poeta miał na myśli

Dzisiaj nastrój z jednej strony czilowy, z drugiej frustracja, smuteczek i lekki żal do ludzkości. Dzień z kategorii słabo-złych. Wpis w stylu co poeta miał na myśli? Analiza i interpretacja.
Z powodów w/w, panowie Bartosz i Piotr są dzisiaj artystami dnia, a tekst do Sznurowadeł z albumu F3 Tworzywa Sztucznego, gdzieś tam z mroków i odmętów 2002 roku, jest mistrzem świata.

Od strony formy, jak zwykle, genialna produkcja, świetny klimat, Emade jako producent nie tylko hip-hopowy ale nawet chilloutowy. Fisz z właściwym sobie relaksująco-jajcarsko-fristajlowym stylu, w czasie kiedy jeszcze nie miał takiego głosu, a już tworzył wybitne liryki.

Nie wchodząc w szczegóły, mamy do czynienia z tekstem spokojnie zasługującym na bycie cytowanym, znanym i lubianym, w prosty sposób mówiącym o najpoważniejszych sprawach, ale bez sztucznego patosu właściwego Paolo, który jeździł Coelho. Nie będę tłumaczyć z polskiego na nasze, nie będę analizować tego, co widać jasno.

eF I eS Zet, Ty po prostu czasami wiesz.



Tęsknię, choć wiem nie powinienem,
Zostałem sam jak stoję,
Z rozsznurowanymi butami,
Mam pełen słoik słonych wspomnień ...

Nie ufam więcej tak głęboko,
Nie będę stroił miny,
Wierność trudna jest widocznie,
Zdrada krótkowzroczna boli tak okropnie,

Tęsknię, choć wiem nie powinienem,
Zostałem sam jak stoję,
Z rosznurowanymi butami,
Mam pełen słoik słonych wspomnień o Tobie.....

Piję wino, palę skręty z kolegami,
Wpadnij kiedyś poniszczyć się z nami,
I jesteś zła, zła ja to wiem,
Sucho mi w gardle - Ty jesteś mój tlen,
Kocham Ciebie i patrzę na ręce,
Chwile miłe i nie ma ich więcej,
Nieważne, co było.....

Tęsknię, choć wiem nie powinienem,
Zostałem sam jak stoję,
Z rozsznurowanymi butami
Mam pełen słoik słonych wspomnień o Tobie........